منابع مشابه
بررسی مولفه های شیعی در دیوان سه شاعر: صائب تبریزی، محتشم کاشانی، کلیم همدانی (کاشانی)
صفویان از معدود سلسله هایی هستند که در گذر تاریخ توانستند با تکیه بر نیروی مذهبی که از دیرباز در نزد ایرانیان طرفدارانی داشت، نیروی دیگری به به نام ملیت را همراه سازند و با کمک گرفتن از این دو بال نیرومند خود را به سرمنزل مقصود برسانند. بنیان گذاران این حکومت با استفاده از زیرکی و دلاوری خود و تبلیغاتی که در بین مردم راه انداختند مبنی بر اینکه ایشان شاهان ولایت پناه هستند با میل و قهر مردم را ب...
15 صفحه اولتضاد معانی و مضامین در سبک هندی(کلیم کاشانی، صائب تبریزی، جویای تبریزی و بیدل دهلوی)
منظور از تضاد معانی و مضامین و تناقض گویی ، در اشعار سبک هندی، آن است که شعرای این سبک، به جهت خلق مضامین و معانی جدید و پرهیز از مضامین کلیشه ای و سنّتی رایج در ادب فارسی، از زاویه های گوناگون، به عناصر و پدیده های محیط اطراف خود نگریسته و یک موضوع و پدیده ی شعری را در دو معنای متضاد (مثبت و منفی یا ستایش و نکوهش) بکار -گرفته اند. هدف از این تحقیق تعیین موارد معانی و مضامین متضاد و تناقض گویی ه...
گفتمان ادبی- انتقادی در سبک هندی (با تکیه بر غزل‌های طالب آملی، کلیم کاشانی و صائب تبریزی)
در این مقاله به معرفی جامعه‌شناختی سبک هندی پرداخته شده است، آنگاه گفتمان ادبی ـ انتقادی در غزل سه تن از بزرگ‌ترین نمایندگان این سبک (طالب آملی، کلیم کاشانی، صائب تبریزی) مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد مهم‌ترین دیدگاه شاعران پیرامون گفتمان‌های ادبی ـ انتقادی در بردارندة این مفاهیم است: ضرورت آفرینش طرز تازه، بازتولید تعریف شعر، جست‌وجوی معنی بیگانه، توجه به استعاره...
متن کاملدرنگی بر ابیاتی از کلیم کاشانی (همدانی)
ابوطالب کلیم کاشانی (همدانی)، خلاق‌المعانی ثانی، از شاعران برجستة قرن یازدهم هجری است. مضمون‌آفرینی، خیال‌بندی، تمثیل و استفاده از عناصر فرهنگ عامه، کلیم را به یکی از پیش‌آهنگان مضمون‌پرداز سبک هندی ـ اصفهانی تبدیل کرده است. دقت در کلام و شعر او راهگشای مضمون‌پردازی‌های بقیة شاعران سبک هندی خواهد بود. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی است و در آن به برخی از واژه‌ها و عبارات و ابیات بحث‌برانگیز د...
متن کاملهنجارشکنی در شعر صائب تبریزی
نگرش صائب تبریزی به شخصیتی معروف نظیر خضر ـ علیه‌السلام ـ دوگانه است. صائب در برخورد با داستان خضر(ع) و در ساختن تلمیح، گاه موافق سنت ادبی عمل‌می‌کند و گاه به‌خلاف عرف و عادت شاعران گذشته، با خضر(ع) و عناصر داستانی او مخالف‌خوانی می‌کند. اگر شاعرانی چون خاقانی، سعدی و حافظ با انتقادی ملیح به ماجرای خضر ـ علیه‌السلام ـ نگریسته‌اند، صائب در وسعت‌بخشیدن به این نگرش، تلاشی جدّی کرده است. او گاه با ش...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
زبان و ادب فارسیجلد ۷، شماره ۳۴، صفحات ۲۴۰-۲۴۰
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023